Από τα ποιήματα του Γιώργου Καριπίδη
"Τα παιδιά του ανέμου"
" ξεπρόβαλε έξαφνα,
φιγούρα μαγική και ονειρεμένη
φως παιχνίδισε στα μάτια του
μες τις στάλες της βροχής
χάθηκα στο βλέμμα του
-ούτε που το κατάλαβα-
για ταξίδια ονειρεμένα "
Α.Σ-Κ
"όμορφο λουλούδι στην ψυχή μου
είσαι εσύ,
τόσο υπέροχο στα μάτια μου
η καρδιά σου σκιρτάει στη δική μου
και κείνο το σημάδι στο πέταλό σου
ένα σημάδι θυμίζει...
της ψυχής μου"
Α.Σ-Κ
Γιά μιά ἀκόμη φορά, σταμάτησα
σήμερα κι ὥρα πολλή κοιτοῦσα
τό πρόσωπο ἑνός λουλουδιοῦ.
Βρῆκα τά μάτια του·
ἔσκυψα μέσα του
θάναι άδεια η ψυχή
Α.Σ-Κ 16/3/2016
φιγούρα μαγική και ονειρεμένη
φως παιχνίδισε στα μάτια του
μες τις στάλες της βροχής
χάθηκα στο βλέμμα του
-ούτε που το κατάλαβα-
για ταξίδια ονειρεμένα "
Α.Σ-Κ
"όμορφο λουλούδι στην ψυχή μουείσαι εσύ,
τόσο υπέροχο στα μάτια μου
η καρδιά σου σκιρτάει στη δική μου
και κείνο το σημάδι στο πέταλό σου
ένα σημάδι θυμίζει...
της ψυχής μου"
Α.Σ-Κ
Τά πρόσωπα τῶν λουλουδιῶν
Γιά μιά ἀκόμη φορά, σταμάτησασήμερα κι ὥρα πολλή κοιτοῦσα
τό πρόσωπο ἑνός λουλουδιοῦ.
Βρῆκα τά μάτια του·
ἔσκυψα μέσα του
κι ἔνιωσα δέος.
Καί γιόμισα ἀγάπη
γιόμισα εὐλάβεια
γιόμισα ἄνθρωπο.
γιόμισα εὐλάβεια
γιόμισα ἄνθρωπο.
Νικηφόρος Βρεττάκος Φωτογραφία : Ανθούλα Καριπίδου
Είχες παράπονα, έγινες βροχή
σαν ουρανό σε είχα στην ψυχή.
έχω ένα παράπονο
σαν ουρανό σε είχα στην ψυχή.
έχω ένα παράπονο
τώρα...
δίχως ουρανόθάναι άδεια η ψυχή
Α.Σ-Κ 16/3/2016
There is no frigate like a book (1263)
Ψυχή και σώμα
μάτια και χέρια,
όλα μαζί,
πάνω στα πέτρινα πεζοδρόμια
γυρεύουν με πάθος
να βρούν την αλήθεια
να τη γράψουν
να μη την ξεχάσουν
σε όλη τους τη ζωή
Α.Σ-Κ
Με χάδια τρομαγμένα , με κουρασμένα χάδια
Του νου μου τα σκοτάδια απόψε ντύνομαι
Λευκό πανί υψώνω και πάω όπου με πάει
Αυτό που με σκορπάει σου παραδίνομαι
Φωτιά μου εσύ κι αέρας στο σύνορο τούτης της μέρας
τη φλόγα σου δoς μου και γίνε μου φως μου
χρυσόμαλλο δέρας !
Φωτιά μου εσύ κι αέρας στο σύνορο τούτης της μέρας
το χέρι σου δoς μου και γίνε του κόσμου το πέρας!
Μονάχη μες στους ξένους και μες τους φίλους μόνη
Να ’ξερα τι σε σώνει στον πόνο στη χαρά
Γυαλί που δεν ραγίζει θα ‘βρισκα να σου τάξω
Πες μου πως να πετάξω με δανικά φτερά
Της φυλακής μου πόρτα εσύ και αντικλείδι
Κι εγώ μικρό στολίδι στον άσπρο σου λαιμό
Θα πω ένα τραγούδι σήκω να το χορέψεις
Τα μάτια να μου κλέψεις για πάντα πριν χαθώ
Θα πω ένα τραγούδι σήκω να το χορέψεις
Τα μάτια να μου κλέψεις για πάντα πριν χαθώ
Χ. Θηβαίος- Μιλ. Πασχαλίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου